บทคัดย่อ
ปรอทวัดไข้ ถือว่าเป็นอุปกรณ์เครื่องทางการแพทย์ที่มีความสำคัญในการวินิจฉัยโรคเบื้องต้น และจากการสังเกตเด็กที่ต้องได้รับการวัดไข้ โดยใช้ ปรอทวัดไข้ ส่วนใหญ่จะมีพฤติกรรมที่หวาดกลัวและไม่ให้ความร่วมมือในการวัดไข้ จึงทำการศึกษาพฤติกรรมของเด็กอายุ 2-5 ปีต่อการใช้ปรอทวัดไข้ แบบทั่วไปและแบบประยุกต์ ที่มารับบริการ ณ คลินิกเด็ก แผนกผู้ป่วยนอก โรงพยาบาลปราสาท โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมของเด็กและเปรียบเทียบพฤติกรรมของเด็กอายุ 2-5 ปีต่อการใช้ปรอทวัดไข้ แบบทั่วไปและแบบประยุกต์ เป็นการวิจัยเชิงกึ่งทดลอง (Quasi experiment) สุ่มตัวอย่างโดยวิธีแบบเจาะจง ได้กลุ่มตัวอย่าง 100 คน โดยแบ่งเป็น 2 กลุ่ม คือกลุ่มที่ใช้ปรอทวัดไข้ แบบทั่วไป และกลุ่มที่ใช้ปรอทวัดไข้ แบบประยุกต์ อย่างละเท่ากันเครื่องมือประกอบด้วยแบบสัมภาษณ์ข้อมูลทั่วไปและแบบบันทึกพฤติกรรมการแสดงออกของเด็ก ซึ่งผู้วิจัยสร้างขึ้นมาจากพฤติกรรมและพัฒนาการของวัยเด็กตอนต้น ผ่านการตรวจสอบความตรงเชิงเนื้อหาจากผู้เชี่ยวชาญเกี่ยวกับเด็ก เก็บรวบรวมข้อมูลโดยพยาบาลประจำคลินิกเด็กจำนวน 2 ท่านที่ผ่านการชี้แจ้งถึงวิธีการบันทึกในแนวทางเดียวกัน ระหว่างวันที่ 1กันยายน - 31ตุลาคม 2555 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนาได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และใช้สถิติวิเคราะห์ ได้แก่ Independent
t-test ผลการวิจัยพบว่ากลุ่มตัวอย่างมีพฤติกรรมการแสดงออกในทางบวกต่อการใช้ปรอทวัดไข้แบบประยุกต์คือ แสดงความสนใจสายตาจ้องมองที่ปรอทวัดไข้ร้อยละ 100.0 และไม่แสดงออกถึงความหวาดกลัว เมื่อเปรียบเทียบพฤติกรรมการแสดงออก จำแนกด้านสีหน้า ท่าทาง และด้านเสียงผลการวิจัยพบว่ากลุ่มเด็กที่ใช้ปรอทวัดไข้ แบบประยุกต์มีคะแนนเฉลี่ยด้านพฤติกรรมการแสดงออกที่สูงกว่ากลุ่มเด็กใช้ปรอทวัดไข้ แบบทั่วไป ( = 10.62 และ = 3.42 ) และมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ t = 18.99*) จากการค้นพบดังกล่าวแสดงให้เห็นว่าปรอทวัดไข้ แบบประยุกต์จึงเป็นทางเลือกหนึ่งที่จะช่วยลดพฤติกรรมหวาดกลัว และการไม่ให้ความร่วมมือของเด็ก ในการตรวจรักษาของบุคลากรทางการแพทย์
คำสำคัญ : ปรอทวัดไข้ แบบทั่วไปและแบบประยุกต์